tag:blogger.com,1999:blog-70035239565001615442024-03-12T19:57:22.591-07:00dokumentacja POSTdokumentacja AUTOdokumentacja ipostDOChttp://www.blogger.com/profile/08407749106521411109noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-7003523956500161544.post-58072952508007300832010-08-01T14:04:00.000-07:002010-08-04T04:07:26.805-07:00Projekt<div style="text-align: justify;"> Aktualna praktyka fotograficzna skupia się na postrzeganiu własnej osobowości, rozwijania umiejętności komunikowania się z ciałem w rezultacie pomysły przekształcają się w „performatywne prace” o różnorodnych doświadczeniach. W jaki sposób komunikować się, radzić sobie z ciałem, emocjami, przypadkowością w czasie i przestrzeni w trakcie realizacji prac? <br />
Poszerzenie wiedzy o performance jako dynamiczne medium, interdyscyplinarne podejście do celowości wykorzystywania w sztuce współczesnej – by poszukiwać nowych perspektyw. </div><br />
<div style="text-align: justify;"><i>„Tylko życie performance jest w teraźniejszości. Performance nie może być zapisane, zarejestrowane, udokumentowane, lub w inny sposób uczestniczy w obiegu reprezentacji: raz to uczyni, staje się czymś innym niż performance. (...) Performance na razie (...) staje się przez zanikanie”. </i> <br />
Peggy Phelan, Unmarked: The Politics of Performance, Londyn 1993, str. 146</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"> Programowa otwartość oraz brak jakichkolwiek ograniczeń – zarówno, jeśli idzie o formę, jak też sens wypowiedzi – szła w parze z odrzuceniem reguł rynku, lekceważeniem świata mediów, marginalizowaniem roli krytyki i teorii oraz położeniem nacisku na indywidualne (a nierzadko intymne) znaczenie artystycznego przekazu. Z jednej strony nieokreśloność, otwartość i spontaniczność, z drugiej – skłonność do artystycznego radykalizmu i wykluczeń. </div><div style="text-align: justify;"><br />
W szczególności planowane jest podjęcie następujących problemów:<br />
<br />
- dokumentacja w sztuce jako informacja i produkt artystyczny,<br />
- wieloznaczność pojęcia dokumentacji w sztuce,<br />
- dokumentacja jako informacja sterowana,<br />
- dokumentacja jako kompromis,<br />
- dokumentacja jako informacja, szumy informacyjne i szumy informacyjne jako informacja,<br />
- dokumentacja jako komunikat,<br />
- dokumentacja w sztuce jako forma wypowiedzi i nowe fakty artystyczne,<br />
- dokumentacja emocjonalna,<br />
- dokumentacja autorska,<br />
- dokumentacja wobec mediów/formy rejestracji obrazu,<br />
- sztuka jako dokumentacja,<br />
- performatywność dokumentacji,<br />
- dokumentacja niekontrolowana,</div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"> <br />
Chciałbym podkreślić, że projekt ma charakter utylitarny. Przyczyniły się do tego przemyślenia nad własną twórczością i sytuacją sztuki. Czy myślimy o dokumentowaniu sztuki jako pewnym zjawisku, które jedynie towarzyszy sztuce współczesnej, czy też konstruując formułę interdyscyplinarnego przedsięwzięcia badawczego i układając jego przyszłość myślimy wyłącznie o praktykach artystycznych. W ramach, których jeden artysta podejmuje działanie, które ma na celu przywołanie, utrwalenie dzieła innego artysty, a niektórzy z nich robią przy tej okazji swoje własne dzieło.</div><div style="text-align: justify;">Coraz częściej fotografia dąży do tego, by zrewidować sam zakres postrzegania „własnej osobowości” wskazując, że można je rozumieć znacznie szerzej. Fakt, iż techniki rejestracji i komunikacji wizualnej (poligrafia, fotografia, video, etc.) są dziś narzędziami sztuki, mediami artystycznymi, będąc jednocześnie technikami dokumentacji i informacji – sprawia, że nienowe zagadnienia dokumentacji w sztuce są dziś problemem szczególne złożonym i ważnym. Dotyczy sztuki już nie tylko w aspekcie jej funkcjonowania i zabezpiecza produktów artystycznych. Dokumentacja jest dziś formą komunikacji artystycznej, jest czynnikiem stymulującym sens i rozwój sztuki. Jest to sztuka skoncentrowana na najważniejszych zagadnieniach dotyczących bytu, zarówno w jego wymiarze somatycznym, jak też mentalnym i intelektualnym, kładąca główny nacisk na predyspozycje poszukiwania odpowiedzi na pytania postawione przez artystów. Kluczowe w tym projekcje okażą się cechy performatywne. </div>postDOChttp://www.blogger.com/profile/08407749106521411109noreply@blogger.com